martes, 17 de abril de 2018

EL DEPARTAMENTO DE VIVIENDA DEL GV, DIRIGIDO POR EL PSE-EE, ESTÁ UTILIZANDO LA PROPAGANDA Y CREANDO EXPECTATIVAS PARA ENCUBRIR EL FRACASO DE SUS POLÍTICAS DE VIVIENDA.

PSE-EE ALDERDIAK ZUZENTZEN DUEN EUSKO JAURLARITZAKO ETXEBIZITZA SAILA, PROPAGANDA ERABILTZEN ARI DA ESPERANTZA FALTSUAK ZABALDUZ BERE ETXEBIZITZA POLITIKEN PORROTA EZKUTATZEKO.
Horren adibide argia dugu GAZTELAGUN programa, haien arabera datorren urtean martxan jarriko dena eta hauteskundeetarako sortu dena. Hurrengo urtetik aurrera 35 urtetik beherako gazteek alokairua ordaintzeko laguntzak izango dituztela hitz ematen dute, baina gaur egun laguntza hauek ukatzen zaizkie Etxebide-n lau urtez egon izanaren baldintza eskatzean. Hori eskatzea, hain zuzen, Etxebizitza Sailak berak sostengatutako ETXEBIZITZARAKO EUSKAL LEGEAREN irakurketa murriztaile bat da. Bien bitartean, Eusko Jaurlaritzak iazko oporretan onartutako DEKRETU PROIEKTUA atzeratzen ari dira behin eta berriro. Horren bidez, ETXEBIZITZA BATERAKO ESKUBIDE SUBJEKTIBOA EDO ETXEBIZITZARAKO LAGUNTZA EKONOMIKO BAT JASOTZEKO ESKUBIDEA ARAUTZEN DA. Aurkeztutako proiektu horrek ehundaka alegazio izan zituen, etxebizitza baterako eskubide subjektiboa 250 euroko laguntza eskas eta baztertzaile bategatik ordezkatu nahi izatea salatuz. Horiek ez dute erantzun bat izan orain arte.
Beste adibide bat dugu Eusko Jaurlaritza ETXEBIZITZA LEGEAN eskubide subjektiboa izateko aipatzen diren baldintzak betetzen dituzten familiei idazten ari zatzaizkien milaka gutunak dira. Bertan, beren eskubidea egikaritu dadin, denentzako etxebizitza nahikorik ez dagoenez hileko 250 euroko laguntza baterako eskubidea soilik dutela esaten die (beti ere alokairuko kontratua aurkezten badute). Hauek berriro ere propaganda hutsa dira, gutunak jasotzen dituzten familiek jada RGIari lotuta doan PCVa (prestación complementaria de vivienda) edo Larrialdi Sozialetaraki Laguntzak jasotzen dituztelako.
Errealitate gordina honakoa da: 2017an, Eusko Jaurlaritzak Babes Ofizialeko Etxebizitza kopurua 50 unitateetan soilik haziko du. Errealitatean, Jaurlaritzak aurreko urtean esan zuenaren arabera BIZIGUNE Programak 5700 etxebizitza kudeatuko zituen bitartean, gaur egun 4400 soilik ditu esku artean. Alokairuko etxebizitza parke publikoa eskasa da eta Eusko Jaurlaritza ez da ezer egiten ari alokairuaren inguruko espekulazioaren aurka borroka egiteko. Azken horrek baztertzen ditu, gero eta gehiago, kolketibo babesgabeenak. Ordaintzeko ezinezkoak diren fidantza eta bermeen, 850 euroak gainditzen dituzten bataz besteko errenten eta kontratuak berriztatzean ematen diren errenten abusuzko igoeren bidez , emakume eta gazteak bereziki.
Jabetza publikoan dauden etxebizitza guztiak alokairuan jarriz erantzun behar da. Banku, inbertsio funts eta etxebizitza jabe handiei beren etxe hutsak alokairurako kudeaketa publikoari eman behar dizkiotela esan behar zaie. Era berean, estatuko gobernua Hiriguneetako Alokairuen Legea erreferomatzera bultzatu behar da, gutxienez bos urtez luzatu ditzan alokairuen kontratuak. Horrela alokairuekin espekulatzea ekidin liteke. Era berean, etxebizitza sozial gehiago eraikitzeko aurrekontuaren zati handiago baten beharra helarazi behar zaio, horiek berritu edo fiskalitasuna alokairuaren alde jartzeko

 EL DEPARTAMENTO DE VIVIENDA DEL GV, DIRIGIDO POR EL PSE-EE, ESTÁ UTILIZANDO LA PROPAGANDA Y CREANDO EXPECTATIVAS PARA ENCUBRIR EL FRACASO DE SUS POLÍTICAS DE VIVIENDA.
Un ejemplo es el programa GAZTELAGUN, que dicen que se pondrá en marcha el año que viene, y que tiene un claro tufo electoralista. Prometen a los jóvenes menores de 35 años ayudas al alquiler el año que viene pero se las niegan este año al exigirles llevar cuatro años inscritos en Etxebide, una interpretación restrictiva de la LVV mantenida por el actual Departamento de Vivienda mientras retrasa sine die el PROYECTO DE DECRETO POR EL QUE SE REGULA EL DERECHO SUBJETIVO A LA OCUPACIÓN LEGAL DE UNA VIVIENDA O A LA PRESTACIÓN ECONÓMICA DE VIVIENDA que el GV aprobó en plenas vacaciones del año pasado, y al cual hubo cientos de alegaciones denunciando la pretensión de sustituir el derecho subjetivo a una vivienda de alquiler por una ayuda insuficiente y discriminatoria de 250 euros, y que aun ni siquiera han sido contestadas.
Otro ejemplo son las miles de cartas que el GV viene enviando a familias que cumplen los requisitos de la LVV para que soliciten el derecho subjetivo a una vivienda, pero advirtiéndoles que no habiendo viviendas sólo tendrán derecho a 250 euros mensuales si presentan un contrato de alquiler privado. Nuevamente propaganda puesto que los destinatarios de las cartas son los mismos que actualmente están ya percibiendo la Prestación Complementaria de Vivienda, asociada a la RGI, o las Ayudas de Emergencia social.
La realidad es que el GV sólo incrementó en 50 las viviendas VPO construidas para el alquiler social en 2017. La realidad es que el GV había previsto el año pasado que el Programa BIZIGUNE gestionará 5.700 viviendas y solo gestiona 4.400. La realidad es que el parque de vivienda pública de alquiler es absolutamente insuficiente y el GV no está haciendo nada para combatir la especulación en los alquileres privados que excluyen, cada día mas, precisamente a los colectivos más vulnerables, especialmente mujeres y jóvenes, mediante avales y fianzas impagables, rentas medias que superan ya los 850 euros mes, o incrementos abusivos de la renta al renovar los contratos.
Hay que reaccionar, pasando al alquiler todas las viviendas de titularidad pública, exigiendo a bancos, fondos de inversión, y grandes tenedores de vivienda que compensen a la sociedad cediendo en alquiler sus viviendas vacías para que sean gestionadas públicamente. Igualmente hay que presionar al Gobierno estatal para que reforme la Ley de Arrendamientos Urbanos, exigiendo la ampliación a un mínimo de cinco años los contratos de alquiler -para impedir que se especule con los alquileres- y la necesidad de mayores dotaciones presupuestarias para construir más viviendas sociales, ayudando a la rehabilitación de viviendas, o cambiando la fiscalidad a favor del alquiler. 


Un ejemplo es el programa GAZTELAGUN, que dicen que se pondrá en marcha el año que viene, y que tiene un claro tufo electoralista. Prometen a los jóvenes menores de 35 años ayudas al alquiler el año que viene pero se las niegan este año al exigirles llevar cuatro años inscritos en Etxebide, una interpretación restrictiva de la LVV mantenida por el actual Departamento de Vivienda mientras retrasa sine die el PROYECTO DE DECRETO POR EL QUE SE REGULA EL DERECHO SUBJETIVO A LA OCUPACIÓN LEGAL DE UNA VIVIENDA O A LA PRESTACIÓN ECONÓMICA DE VIVIENDA que el GV aprobó en plenas vacaciones del año pasado, y al cual hubo cientos de alegaciones denunciando la pretensión de sustituir el derecho subjetivo a una vivienda de alquiler por una ayuda insuficiente y discriminatoria de 250 euros, y que aun ni siquiera han sido contestadas.
Otro ejemplo son las miles de cartas que el GV viene enviando a familias que cumplen los requisitos de la LVV para que soliciten el derecho subjetivo a una vivienda, pero advirtiéndoles que no habiendo viviendas sólo tendrán derecho a 250 euros mensuales si presentan un contrato de alquiler privado. Nuevamente propaganda puesto que los destinatarios de las cartas son los mismos que actualmente están ya percibiendo la Prestación Complementaria de Vivienda, asociada a la RGI, o las Ayudas de Emergencia social.

La realidad es que el GV sólo incrementó en 50 las viviendas VPO construidas para el alquiler social en 2017. La realidad es que el GV había previsto el año pasado que el Programa BIZIGUNE gestionará 5.700 viviendas y solo gestiona 4.400. La realidad es que el parque de vivienda pública de alquiler es absolutamente insuficiente y el GV no está haciendo nada para combatir la especulación en los alquileres privados que excluyen, cada día más, precisamente a los colectivos más vulnerables, especialmente mujeres y jóvenes, mediante avales y fianzas impagables, rentas medias que superan ya los 850 euros mes, o incrementos abusivos de la renta al renovar los contratos.

Nuestros objetivos para que el derecho a una vivienda digna sea una realidad son:
 
  • Trasvasar las viviendas de titularidad pública para alquiler social y garantizar que la nueva construcción sea para alquiler, incrementando las dotaciones presupuestarias anuales.
  • Exigir a los bancos, fondos de inversión y grandes tenedores a ceder a las instituciones sus viviendas vacías para el alquiler social
  •  Presionar al Gobierno del PP para que reforme la Ley de Arrendamientos Urbanos, LAU, y se amplíe a un mínimo de 5 años los contratos de alquiler y se regulen a nivel estatal topes en los precios de alquiler privado para evitar la especulación y el incremento de desahucios.
 PSE-EE ALDERDIAK ZUZENTZEN DUEN EUSKO JAURLARITZAKO ETXEBIZITZA SAILA, PROPAGANDA ERABILTZEN ARI DA ESPERANTZA FALTSUAK ZABALDUZ BERE ETXEBIZITZA POLITIKEN PORROTA EZKUTATZEKO.
 
Horren adibide argia dugu GAZTELAGUN programa, haien arabera datorren urtean martxan jarriko dena eta hauteskundeetarako sortu dena. Hurrengo urtetik aurrera 35 urtetik beherako gazteek alokairua ordaintzeko laguntzak izango dituztela hitz ematen dute, baina gaur egun laguntza hauek ukatzen zaizkie Etxebide-n lau urtez egon izanaren baldintza eskatzean. Hori eskatzea, hain zuzen,Etxebizitza Sailak berak sostengatutako ETXEBIZITZARAKO EUSKAL LEGEAREN irakurketa murriztaile bat da. Bien bitartean, Eusko Jaurlaritzak iazko oporretan onartutako DEKRETU PROIEKTUAatzeratzen ari dira behin eta berriro. Horren bidez, ETXEBIZITZA BATERAKO ESKUBIDE SUBJEKTIBOA EDO ETXEBIZITZARAKO LAGUNTZA EKONOMIKO BAT JASOTZEKO ESKUBIDEA ARAUTZEN DA. Aurkeztutako proiektu horrek ehundaka alegazio izan zituen, etxebizitza baterako eskubide subjektiboa 250 euroko laguntza eskas eta baztertzaile bategatik ordezkatu nahi izatea salatuz. Horiek ez dute erantzun bat izan orain arte.

Beste adibide bat dugu Eusko Jaurlaritza ETXEBIZITZA LEGEAN eskubide subjektiboa izateko aipatzen diren baldintzak betetzen dituzten familiei idazten ari zatzaizkien milaka gutunak dira. Bertan, beren eskubidea egikaritu dadin, denentzako etxebizitza nahikorik ez dagoenez hileko 250 euroko laguntza baterako eskubidea soilik dutela esaten die (beti ere alokairuko kontratua aurkezten badute). Hauek berriro ere propaganda hutsa dira, gutunak jasotzen dituzten familiek jada RGIari lotuta doan PCVa (prestación complementaria de vivienda) edo Larrialdi Sozialetaraki Laguntzak jasotzen dituztelako.


Errealitate gordina honakoa da: 2017an, Eusko Jaurlaritzak Babes Ofizialeko Etxebizitza kopurua 50 unitateetan soilik haziko du. Errealitatean, Jaurlaritzak aurreko urtean esan zuenaren arabera BIZIGUNE Programak 5700 etxebizitza kudeatuko zituen bitartean, gaur egun 4400 soilik ditu esku artean. Alokairuko etxebizitza parke publikoa eskasa da eta Eusko Jaurlaritza ez da ezer egiten ari alokairuaren inguruko espekulazioaren aurka borroka egiteko. Azken horrek baztertzen ditu, gero eta gehiago, kolketibo babesgabeenak. Ordaintzeko ezinezkoak diren fidantza eta bermeen, 850 euroak gainditzen dituzten bataz besteko errenten eta kontratuak berriztatzean ematen diren errenten abusuzko igoeren bidez , emakume eta gazteak bereziki.


Jabetza publikoan dauden etxebizitza guztiak alokairuan jarriz erantzun behar da. Banku, inbertsio funts eta etxebizitza jabe handiei beren etxe hutsak alokairurako kudeaketa publikoari eman behar dizkiotela esan behar zaie. Era berean, estatuko gobernua Hiriguneetako Alokairuen Legea erreferomatzera bultzatu behar da, gutxienez bos urtez luzatu ditzan alokairuen kontratuak. Horrela alokairuekin espekulatzea ekidin liteke. Era berean, etxebizitza sozial gehiago eraikitzeko aurrekontuaren zati handiago baten beharra helarazi behar zaio, horiek berritu edo fiskalitasuna alokairuaren alde jartzeko

No hay comentarios: